صاحب شیعه بیا غیبت بس است

شیعه در دنیا غریب و بی کس است

می رود دنیا به سوی التهاب

شیعه کشتن گوییا دارد ثواب

سینه ها آماج تیغ و تیر شد

کی می آیی مهربانم دیر شد

زخم های شیعه گشته بی شمار

عاشق تو می رود بالای دار

دشمنانت دست در دست همند

وارثان شمر و سعد و ملجم اند

مهربان خیمه نشینی تا به کی

در بیابان بی قرینی تا به کی

ای که دستت می رسد کاری بکن

شیعه ی مظلوم را یاری بکن

زود تر آقا بیا امید نیست

کاممان تلخ است دیگر عید نیست

سید امیر حسین میر حسینی

نوشته شده در پنج شنبه 92/5/3ساعت 11:7 عصر توسط لیلا خراسانی نظرات ( ) |